We kennen ze waarschijnlijk allemaal wel: de supermarktmagazines met recepten erin. Er staat eigenlijk altijd wel een, soms twee, in die ik eens zou willen proberen. Maar om daar nu al die tijdschriften voor te bewaren? Nee, dat vind ik veel te rommelig.
Wat dan te doen om al die goeie recepten uit de magazines overzichtelijk te bewaren? Ik kreeg een idee waarbij ik ook nog eens aan het recyclen ging!

Mijn recepten dilemma

Ik heb jaren en jaren al die recepten die ik
wel wilde proberen uit de magazines gescheurd en in een la verzameld.
GEK werd ik daarvan! Ik kan absoluut niet tegen dat soort rondslingerende, chaotische
prulletjes.
Maar ja, die recepten, met foto van hoe het (had) moet(en) worden, die wilde ik toch wel bewaren…

En dan heb ik het alleen nog maar over de
recepten die ik uit de supermarktmagazines haal, zoals de Allerhande en de
Hallo. 
De rest van die magazines doe ik
bij het oud papier wanneer ik ze helemaal gelezen heb en eruit heb gehaald wat
ik wil bewaren.

Maar dan heb je natuurlijk ook nog die
mooie glossy magazines zoals de Delicious! Die bewaarde ik wel…inderdaad:
bewaarDE.
Ik heb ze radicaal verwijderd uit mijn boekenkast, want: rommelig en
chaotisch.
En ze namen plaats in waar ik Echte Boeken neer wilde zetten 😉

Weg ermee dus…maar die recepten dan? Nog meer losse bladzijden, zo netjes mogelijk uitgescheurd?
NEE! Dat moest anders.

Ideeën om losse recepten te bewaren

Ik heb zoveel opties uitgeprobeerd om te achterhalen wat nu voor MIJ het handigst kan werken. En ik noem ze hieronder, want wat voor mij niet werkt, kan voor jou misschien juist wél werken 🙂

Als een receptendocument op mijn Mac:

Ik maakte een document aan, scande de foto’s bij de recepten en typte de ingrediënten en bereidingswijze netjes over.

Het grote voordeel van deze methode is natuurlijk het flexibele karakter.
Met een overzichtelijke titelstructuur kun je recepten verplaatsen, toevoegen of verwijderen met een paar klikken van je muis.
En je kunt foto’s en andere afbeeldingen toevoegen.

Het nadeel vond ik dat ik dan iedere keer mijn Mac moest aanzetten om een recept te maken of op te zoeken…

Als een receptenmap in een ringbandmap:

De volgende optie die ik probeerde, was het
aanmaken van een multomap voor alle recepten.

Het leek me handig om met verschillende tabbladen de verschillende gangen, zoals diner, voorgerecht, nagerecht aan te geven, maar deze methode gaf ik heel snel op!

Het voordeel hierbij was, dat ik een mooie indeling kon aanmaken met kleurige tabbladen; werkt uitzonderlijk goed voor een beelddenker zoals ik 🙂

Het nadeel was dat ik of alle recepten moest overschrijven en de foto’s erbij moest plakken, of ik moest het hele recept inplakken of er gaatjes in maken.
Het werkte niet, voor mij!
Alle bladzijden met recepten die ik had uitgescheurd hadden een ander formaat of waren te dun en onhandelbaar…
Kortom, ik kreeg het niet zo netjes als ik wilde.

Het Receptenhuis:

Derde keer is scheepsrecept…scheepsrecht?

Het was een doorn in mijn oog, kan ik je
wel vertellen! Ik moest er toch iets op kunnen verzinnen?

Afgelopen winter besloot ik het weer een poging te geven: ik verzamelde alle losse recepten, gooide weg wat ik niet wilde bewaren en legde het restant klaar.
Mijn eerste hobbel in de weg was het medium: dat tijdschriftenpapier is dun en ik wilde ervan af.
Dat werd overschrijven. Geen probleem, ik hou van pen en papier 🙂

Er lag een stapel nieuwe indexkaarten voor me en ik heb er eens een uitgeprobeerd. En het werkte!
Ik heb alle recepten zo beknopt mogelijk overgeschreven, aan elkaar geniet wat langer was dan een indexkaart en de receptnaam een groene ondergrond gegeven.

Indexkaarten als recept-kaarten

Door alle onnodige woorden te elimineren uit mijn te bewaren recepten kon ik ze kwijt op indexkaarten.
Met een groene marker gaf ik de naam van het recept aan en als er meer dan een kaart nodig was, dan niette ik ze gewoon aan elkaar vast.

Grootste voordelen:

• Ze zijn geordend
• Ze zijn overzichtelijk
• Ze zijn flexibel
• En ik heb een oud doosje hergebruikt!

Het receptenhuis is geboren!

Nu moesten de index-receptenkaarten alleen nog ergens in bewaard worden…
In mijn voorraad aan doosjes (ik heb er nogal eens een paar liggen, staan, verstopt)
had ik er één in de vorm van een huis: een kubus met een dakdeksel.
Top, want zo kon ik hem ook nog goed afsluiten!

Dat huisje heb ik beplakt met gedessineerd vilt en een enkel randje kanten band. Niet te druk, want ik wilde hem in mijn boekenkast zetten en daar hoeft hij niet zo in het oog te springen; het gaat daar tenslotte om de Boeken, niet om een receptenhuis :o)

Nu ken ik mezelf ook goed genoeg om zeker te weten dat ook dit bewaarsysteem op een punt gaat komen dat ik er teveel onzin
in heb gepropt…maar zover is het nog niet!

Wie weet vind ik ooit een ander, handiger
systeem maar voor nu werkt dit prima voor mij :o)